คำว่ากีฬามักถูกมองว่ามีความหมาย อย่างไรก็ตาม จากมุมมองทางนิรุกติศาสตร์ คำภาษาอังกฤษ sport ซึ่งมาจากคำภาษาฝรั่งเศสเก่าdesport แต่เดิมหมายถึงงานอดิเรก นอกจากนี้ ตัวอย่างเช่น urheilu ที่เทียบเท่าในภาษาฟินแลนด์

มาจาก urhea ซึ่งหมายถึงคำคุณศัพท์ ‘brave’ หรือ ‘valiant’ และสามารถกำหนดเป็นกิจกรรมเพื่อรักษาสมรรถภาพทางกายทำให้เกิดความแข่งอรงของร่างกาย เป็นการพักผ่อนหย่อนใจทำให้เกิดกินกรรมในชีวิตประจำวันที่หลากหลายมากขึ้น หรือเป็นการแข่งขันตามกฎเฉพาะ ในที่นี้ เรานำคำจำกัดความกว้างๆ รวมถึงมิติของการพัฒนาตนเอง

และนันทนาการมาใช้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กีฬาถือเป็นกิจกรรมที่มีหลายแง่มุมและเป็นกิจกรรมข้ามพรมแดน ซึ่งไม่จำเป็นต้องเกี่ยวข้องกับกิจกรรมการแข่งขันที่มีโครงสร้าง สภาพแวดล้อมการปฏิบัติงานที่มีการควบคุม กฎหรือสถาบัน

การทำความเข้าใจความแตกต่างในคำจำกัดความเหล่านี้มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการตระหนักว่าค่านิยมทางสังคมวัฒนธรรมที่หลากหลายได้จำกัดรูปแบบการมีส่วนร่วมที่เกิดขึ้นใหม่อย่างไร ดังนั้นจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่เราจะต้องพัฒนาความเข้าใจที่ชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งที่ประกอบเป็น AAS ความสับสนในวาทกรรมปัจจุบันบ่งชี้ถึงความจำเป็นที่ชัดเจน

สำหรับแนวทางการศึกษา AAS แบบองค์รวมและสหสาขาวิชาชีพที่เหมาะสมยิ่งขึ้น ดังนั้น ควรเข้าใจ AAS โดยเน้นการวิเคราะห์ในระดับที่แตกต่างจากมุมมองดั้งเดิม

ทำให้บางครั้ง เราก็อาจจะมองในเรื่องของการออกกำลังกายและเล่นกีฬาที่แตกต่างออกไปจากเดิมได้  ufabet ฝาก-ถอน ออโต้    แต่อย่างไรก็ตามการเล่นกีฬาและออกกำลังกายนั้นก็จะต้องมีทำไปอย่างมีโครงสร้างและถูกต้องและมีการทำอย่างเหมาะสม เพราะไม่เช่นนั้นแล้วอาจจะเกิดอันตรายหรือการผิดปกติที่อาจจะเกิดกับร่างกายได้

เราโต้แย้งว่าความเข้าใจที่ครอบคลุมมากขึ้นเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของ AAS สามารถทำได้ผ่านกรอบพลวัตของระบบนิเวศ (ED)

กรอบการทำงานนี้ส่งเสริมความเข้าใจในช่วงเวลาที่เกี่ยวข้อง (เช่น ประสิทธิภาพและการเรียนรู้) ว่าข้อจำกัดที่ผิดปกติและคาดเดาไม่ได้ใน AAS มีอิทธิพลอย่างไรต่อพลวัตที่เกิดขึ้นของความสัมพันธ์ต่อเนื่องและพลวัตที่พัฒนาระหว่างบุคคลและสภาพแวดล้อมของเธอ/เขา รากฐานที่สำคัญของ ED คือ (a) พฤติกรรมการเคลื่อนไหวได้รับการตรวจสอบและทำความเข้าใจ

ในระดับการวิเคราะห์ของนักแสดงและสภาพแวดล้อม การรับรู้ข้อมูลเปิดโอกาสให้มีการดำเนินการ (กล่าวคือ ยอมได้) และเป็นพื้นฐานของวิธีควบคุมพฤติกรรมในระดับปัจเจก; และ (3) พฤติกรรมการปฏิบัติงานได้รับการจัดระเบียบดวยตนเองเมื่อเวลาผ่านไปภายใต้ข้อจำกัดด้านการโต้ตอบ

เราอภิปรายว่าลักษณะการแสดงเหล่านี้ประกอบรูปแบบการมีส่วนร่วมที่หลากหลายได้อย่างไร ซึ่งกำหนดโดยข้อจำกัดหลักซึ่งสนับสนุนการกระทำที่สร้างสรรค์ของผู้เข้าร่วมอย่างมีประสิทธิภาพ และเชื่อมโยงกับการรับรู้ การกระทำ และการรับรู้ของบุคคลเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมการปฏิบัติงานทางกายภาพและวัฒนธรรมทางสังคมที่หลากหลาย ก็เรียกได้ว่าเกิดความหลากหลายขึ้นอย่างมาก